Beeldend schrijven over het verleden

Historisch

Tijdens het schrijven van De legende van de Zwarte Wolven in 2005 realiseerde ik me dat ik niet precies wist hoe de stad Groningen (waar een deel van het verhaal zich afspeelde) er uit zag in de twaalfde eeuw. Ondanks dat De legende een fantasyverhaal is, wilde ik toch dat de historische achtergronden zo veel mogelijk klopten. Daarom riep ik de hulp in van de stadsarcheoloog van Groningen: Gert Kortekaas. Diens input en adviezen zorgden voor een écht levendige en geschiedkundig accurate beschrijving van de middeleeuwse stad. Daarmee was een jarenlange samenwerking geboren.

De reis was lang en vermoeiend geweest. Haar paard, dat ook als pakdier diende, was uitgeput. Maar nu naderde ze dan eindelijk haar doel. De van grachten en aarden wallen voorziene stad Groningen in het Oversticht Utrecht. Ze zag de drie wachters bij de tufstenen Herepoort en terwijl ze over de ophaalbrug reed, trok ze de kap van haar mantel wat verder over haar gezicht.

De legende van de Zwarte Wolven, Uitgeverij Profiel 2005

Voor het tijdschrift Noorderland schreven Gert en ik een serie 'feit en fictie' verhalen over archeologische vondsten in de de Groningse en Noord-Nederlandse bodem. Gert koos de artefacten uit en schreef er een populair-wetenschappelijk artikel bij, waarna ik mijn fantasie losliet op een historisch verhaal, waarin het artefact een belangrijke rol speelde. Het eerste artikel ging over een Keltisch gezichtsmasker van aardewerk, later kwamen ook een gebroken zwaard,  een walvisbenen staf, een muntschat, sporen van rendierjagers en pelgrimsinsignes aan bod.

Boeken

Deze verhalen werden in 2009 gebundeld in het boek Het gebroken zwaard, gepubliceerd door uitgeverij Noordboek. Gert schreef de meeste artikelen (aangevuld met bijdragen van andere archeologen en historici), ik de meeste verhalen (aangevuld met twee verhalen van Bianca Mastenbroek) en Remco Nieboer maakte de prachtige illustraties.

Duistere vormen renden door de ondergroei naast de Hereweg. Floris van Boteringh trok zijn zwaard en liet zijn linkerhandschoen in de beukelaar glijden, die aan zijn zadel hing. Twee mannen in bij elkaar gejutte kleren en pantserstukken sprongen de weg op. Ze spurtten op de oude ridder af, elk aan een kant van zijn paard, Hartwig. Het dier brieste maar liet zich niet van de wijs brengen, zoals het een goed strijdros betaamt. Floris beet zijn kaken op elkaar en wist ternauwernood een steek met een korte speer van de baardige man aan zijn linkerhand af te weren. Zijn schild vibreerde van de klap en Floris’ pols en elleboog kraakten. De steek van de andere, kale overvaller ving hij op met het sterk van zijn zwaard en behendig sloeg hij de speer opzij. Zijn aanvallers struikelden achteruit.

Schatten uit de schaduw, Uitgeverij Tilia Scriptum 2011

Na Het gebroken zwaard volgde nog een hele serie historische verhalen, bundels en boeken, steeds in verschillende samenstelling geschreven, elke keer met mij als samensteller en Remco als illustrator en vormgever. 2009 was een productief jaar met de publicatie van zowel Het gebroken zwaard, als De vlammen van Kalteren (Boek van Toen), én In de schaduw van de Geselberg (Uitgeverij Passage). In 2011 verscheen Schatten uit de schaduw (uitgeverij Tilia Scriptum) ter gelegenheid van een overzichtstentoonstelling van archeologische vondsten in Groningen en in 2013 werd Lagen in Stad gepubliceerd door uitgeverij Passage. Dat laatste boek won in 2014 het Beste Groninger Boek!